ว่านพังพอน

ว่านพังพอน

 

ชื่อวิทยาศาสตร์ :Tacca integrifolia Ker Gawl.

ชื่อวงศ์ :TACCACEAE

ชื่อสามัญ :Black lily

ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ :นิลพูสี (ภาคกลาง), เนียมฤๅษี (เชียงใหม่), ม่านแผลน (นครศรีธรรมราช), ฤๅษีนางครวญ (นราธิวาส)     เต่โต่เยง(ม้ง) 

ถิ่นกำเนิด :ประเทศไทย

การกระจายพันธ์ในประเทศไทย : ในประเทศไทยพบได้ทั่วไปในป่าดงดิบชื้น ที่มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 500-1,000 เมตร ในภาคใต้ของประเทศไทยมีมาก

การกระจายพันธ์ในประเทศอื่นๆ :ในต่างประเทศพบที่อินเดีย บังคลาเทศ พม่า จีนตอนใต้ ลาว มาเลเซีย

สภาพนิเวศวิทยา :เป็นไม้ล้มลุกมีเหง้าเจริญตามแนวราบใต้ดิน  ชอบขึ้นในที่ชื้น  ระบายน้ำได้ดี
และมีแดดรำไร โดยธรรมชาติจะพบในป่าดงดิบชื้น

เวลาออกดอก :ออกดอกปลายฝน  ดอกของเนระพูสีไทยมีสีม่วงดำ ก้านดอกชูขึ้นมาสูงจากกลางกอ
ช่อดอกเป็นแบบช่อกระจุกดอกออกแน่นล้อมรอบด้วยใบประดับรูปไข่ 2 ใบ ตรงกลางดอก
มีเกสรตัวผู้และตัวเมียสีดำสนิท  มีกลีบดอก 2 กลีบ  ลักษณะรีรูปทรงกลม รังไข่ใต้วงกลีบ
ดอกด้านใน จะเป็นเส้นยาวคล้ายด้าย ยื่นห้อยลงมา   เมื่อพิจารณาโดยรวมแล้ว  ดอกของ
เนระพูสีไทย  จะมีลักษณะคล้ายค้างคาวกำลังกางปีก ( จึงได้ชื่อว่า ว่านค้างคาวดำ)

การขยายพันธ์ :สามารถขยายพันธุ์ได้ง่ายด้วยวิธีแยกหน่อหรือจะใช้วิธีปลูกด้วยเมล็ดก็ได้แต่ค่อนข้างจะช้ากว่าวิธีแยกหน่อ

การใช้ประโยชน์ทัวไป :ทางอาหาร ใบยอดอ่อน เผาไฟ ลวกต้ม กินกับป่น ลาบ ทางยา หัว หั่นแว่น ดองเหล้า เป็นยกบำรุงกำลัง มูเซอใช้ต้น ใบ ราก ต้มกิน แก้มะเร็งการใช้สอยอื่น ไม้ประดับ

เอกสารอ้างอิง :

http://www.pandacamp.net
http://www.panmai.com/Warn/Warn_TACCAC_02.shtml
http://singdang18.net/kangkao.html                               http://atcloud.com/mobile/story/78895